در قرارهای آشنایی، دنیای کسب‌وکار و در موقعیت‌های اجتماعی، زنان باید نشان بدهند که به اندازه‌ی کافی اعتمادبه‌نفس‌ دارند. زبان بدن ابزار خوبی برای نمایش قدرت و اختیار است. زنان در به‌کارگیری زبان بدن باید برخی بایدها و نبایدها را رعایت کنند. در این مطلب، شما را با زبان بدن زنان با اعتماد به نفس آشنا می‌کنیم.

مطالب مرتبط: تفاوت عزت نفس و اعتماد بنفس چیست؟

یکی از اشتباه‌های رایج زن‌ها تکان‌دادن بیش‌ازاندازه‌ی سر به‌نشانه‌ی توجه و تأیید طرف مقابل در مکالمات است. از دید شخصی خارج از بحث، این‌کار شما را کمی شبیه عروسک‌های سرجنبانک می‌کند! البته تکان‌دادن سر اهمیت زیادی دارد و نبود آن ممکن است نشانه‌ی بی‌توجهی به طرف مقابل باشد. همچنین تأیید با سر می‌تواند نشانه‌ی دوستی و صمیمیت باشد اما ممکن است این پیام را منتقل کند که می‌شود شما را به‌سادگی قانع کرد. تکان‌دادن سر به نشانه‌ی تأیید نباید وضعیت پیش‌فرض‌تان باشد، تنها هنگامی به‌راستی با کسی موافقید با تکانِ سر آن را نشان بدهید.

دخترها در سن نوجوانی یاد می‌گیرند برای اینکه مورد‌پسند باشند، «لبخند بزنند و سر تکان دهند»، اما لبخند ساختگی نه‌تنها نشانه‌ی ضعف بلکه نشانه‌ی دورویی است. پس به‌جای لبخندی ماسیده روی صورت، مرواریدهای خوشگل‌تان را فقط در رویارویی نخست یا هنگامی‌که واقعا نکته‌ای خوشایند نظرتان را جلب می‌کند، نمایان کنید. این‌گونه لبخند‌تان به دل می‌نشیند.

شاید در اطراف‌تان کسانی را دیده باشید که از بالای عینک‌شان به دیگران خیره می‌شوند. این‌کار پیام خودبرتربینی و کوچک‌شمردن را به دیگران منتقل می‌کند. پس اگر عینک می‌زنید، این‌گونه به دیگران نگاه نکنید چون شما را دورازدسترس و افاده‌ای جلوه می‌دهد.

زن‌ها وقتی عصبی هستند با موها یا جواهرآلات‌شان بازی می‌کنند یا با لباس‌هایشان وَر می‌روند. این‌ کار نشانه‌ی اعتماد‌به‌نفس پایین است. شاید در موقعیت‌های غیررسمی بازی با موهایتان کار مقبولی باشد اما در موقعیت‌های کاری و قرارهای حرفه‌ای از این‌ کار اجتناب کنید زیرا هیچ نشانی از توانمندی حرفه‌ای به همراه ندارد.

زن‌ها معمولا تمایل دارند درحالی‌که کج ایستاده‌اند و دستی به‌ کمر زده‌اند، مچ دست دیگر را طوری شُل رها ‌کنند که انگار مچ‌شان مفصل ندارد! این حالت حتی بدون ادا و اطوار خاصی، نشانه‌ی سلطه‌پذیری است. زن‌ها معمولا به‌شکل ناخودآگاه در میان افرادی که مایل به مراوده با آنها هستند، این حالت را به خود می‌گیرند. اگر می‌خواهید قدرت‌تان را به دیگران نشان دهید، حالت شُل و وارفته به مچ دست‌تان ندهید.

حواس‌تان باشد به آدم‌ها اشاره نکنید یا انگشت‌تان بی‌هدف در هوا نچرخد. این‌کار زن‌های غرغرو را به یاد آدم می‌آورد. اگر به‌دنبال حرکاتی با انگشت‌ها هستید، دستانی با کف گشوده یا اُکی غواصی (کف دست‌تان را باز کنید و نوک انگشتان اشاره و شست را روی هم قرار دهید) اشاره‌های مثبتی هستند و شما را صمیمی‌تر و با اعتماد‌به‌نفس‌تر جلوه می‌دهند.

جهت‌گیری پاها رابطه‌ی مستقیم با خواست و میل شما دارد. اشاره‌ی مستقیم پاها به طرف مقابل به معنی علاقه‌ی حقیقی شما برای برقراری ارتباط است. درمقابل وقتی پاها سمتی دیگر مثلا در خروجی را نشانه بگیرند، یعنی فرد بیشتر مایل به ترک موقعیت است تا شناختن شما. در رویارویی با آدم‌های قدرتمند و معتبر طوری بایستید یا بنشینید که پاهایتان مستقیما به فرد موردنظر اشاره کنند، زیرا نشان‌دهنده‌ی علاقه و احترام شماست.

اگر می‌خواهید قاطع و ابرازمند جلوه کنید،‌ می‌توانید پاهایتان را کمی با فاصله قرار بدهید. زن‌ها این نشانه را که به‌معنای «مشخص‌کردن قلمرو» است به‌شکل ناخودآگاه در برابر مردان برای نشان‌دادن اعتمادبه‌نفس به‌کار می‌گیرند. زن‌ها وقتی دستپاچه هستند تمایل دارند تاجایی‌که ممکن است جای کمتری اشغال کنند! مثلا پاها را روی هم می‌اندازند، دست‌ها را روی مبل یا صندلی می‌گذارند یا روی سینه گره می‌کنند، اما این نشانه‌ی ضعف است. با اعتمادبه‌نفس وارد جمع ‌شوید؛ پاها را پس نکشید، دست‌‌به‌سینه نباشید و شانه‌هایتان را جمع نکنید. این‌گونه محکم و قدرتمند جلوه می‌کنید.

منظور شخصیت‌تان نیست! پژوهش‌ها نشان داده‌اند افرادی که بیش از یک قلم را همراه خودشان این‌ور و آن‌ور می‌برند (کیف دستی و کیف دوشی، کیف و کت و مانند آن) بی‌نظم و فراموشکار به‌نظر می‌رسند! پس پیش از ورود به جمع یا قرار ملاقات فقط لوازم ضروری را در کیف دستی‌تان بگذارید و لباس رویتان را هم هنگام ورود تحویل بدهید یا در جایی بگذارید تا مجبور نباشید آن را با خودتان این‌ور و آن‌ور ببرید.

دست‌ها را در مقابل هم و نوک انگشت‌ها را روی هم قرار بدهید. این نشانه‌ی اعتمادبه‌نفس و اطمینان به خود است. این کار روش خوبی برای دمیدن اعتمادبه‌نفس در خودتان و دیگران، پیش از ملاقات یا مراسم و در طول آن است.

_ پا روی پا انداختن و دست‌به‌سینه بودن، نشانه‌ی این است که در وضعیت تدافعی هستید. برخی هم ممکن است گمان کنند آدم نچسبی هستید! گاهی ممکن است دیگران این‌طور برداشت کنند که دارید رازی را پنهان می‌کنید و تمایلی برای برقراری ارتباط ندارید. پس هنگام صحبت با دیگران مراقب حالت بدن‌تان باشید.

_ نباید پیوسته و در تمام طول صحبت یا جلسه به طرف مقابل بچسبید. اما در موقعیت مناسب با پیش‌بردن سر و شانه کمی به او نزدیک شوید؛ به‌شکلی‌که طرف مقابل متوجه حرکت‌تان بشود. راست‌قامت نشستن یا ایستادن نشانه‌ی اعتمادبه‌نفس است. در موقعیت‌های رسمی از خمودگی اجتناب کنید و تنها هنگامی‌که می‌خواهید بر چیزی تأکید کنید کمی سرتان را متمایل کنید.

_ ارتباط چشمی یکی از نشانه‌های مهم زبان بدن است. باید بدانید چه زمانی ارتباط چشمی برقرار کنید و چه زمانی دست از آن بکشید. البته ارتباط چشمی به‌معنی خیره‌شدن به طرف مقابل نیست، فقط گاهی خیلی طبیعی به او نگاه کنید.

_ در جلسه‌های گروهی یا صحبت با گروهی از آدم‌ها باید به همه‌ی آنها به یک اندازه توجه کنید. نباید این‌طور به‌نظر برسد که به برخی بیشتر توجه می‌کنید و از برخی غافل شده‌اید.

_ اگر کمی با فاصله بنشینید یا هنگام ایستادن کمی فاصله بگیرید، پیام نامناسبی را منتقل نمی‌کنید. این نشان می‌دهد دوست دارید حریم شخصی‌تان را حفظ کنید و اینکه نسبت به خودتان حس خوبی دارید.

_ لبخند با خنده تفاوت دارد. لبخند نشانه‌ای ملایم است؛ خنده محکم‌تر، رساتر و حتی بلندتر است. باید متناسب با موقعیت تصمیم بگیرید لبخند بهتر است یا خنده.

_ هیچ‌وقت سرتان را پایین نیندازید، زیرا این‌ کار می‌تواند نشانه‌ی بی‌احترامی یا نداشتن اعتماد‌به‌نفس باشد.

_ هنگام صحبت با دیگران کمی شانه‌ها را شل کنید. آرام باشید، تکیه دهید و رها باشید.

_ تند حرف‌زدن تأثیر خوبی ندارد. باید به‌آرامی و با صدای مناسب صحبت کنید.