اِعمال روش دستوری فقط در صورتی امکان‌پذیر است که مدرس علاوه بر زبان انگلیسی به زبان مادری زبان‌آموز نیز مسلط باشد، زیرا بخش عمده‌ی این روش به توانایی مدرس در ترجمه بستگی دارد. قواعد دستور زبان انگلیسی باید به زبان مادری زبان‌آموز تدریس شوند و با مثال‌های واضح در قالب جملات ساده‌ی انگلیسی همراه باشد. مدرس باید این مثال‌ها را به زبان مادری زبان‌آموز ترجمه کند تا زبان‌آموز بتواند قواعد فراگرفته را با زبان مادری خود قیاس کند. قواعد زبان انگلیسی باید مؤکدانه به زبان‌آموز دیکته شود. همچنین مدرس باید به زبان‌آموز فرصت دهد تا ساختار و دستور زبان انگلیسی را در قالب مثال‌ها و آزمون‌های مختلف تمرین کند.

در روش دستوری، یادگیری واژگان زبان انگلیسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا زبان‌آموز باید دانش واژگانی گسترده‌ای داشته باشد تا بتواند مثال‌های دستوری زبان انگلیسی را ترجمه کند و نیز خودش مثال‌های دستوری بزند. آزمون‌های دستور و واژگان مانند نیروی محرکه‌ی این روش هستند و باید در رأس برنامه‌ی آموزشی قرار گیرند. در این روش، سطح تسلط زبان‌آموز به زبان انگلیسی بر اساس قواعد دستوری سنجیده می‌شود.

روش دستوری بیشتر مناسب زبان‌آموزانی است که قواعد دستوری زبان مادری‌شان تفاوت زیادی با زبان انگلیسی دارد. در این روش، مدرس باید علاوه بر تسلط قوی به زبان انگلیسی به قواعد دستوری زبان مادری زبان‌آموز نیز مسلط باشد. به همین دلیل، این روش در کلاس‌هایی مؤثر است که زبان مادری همه‌ی زبان‌آموزان مشترک باشد.

این روش شامل تمرینات مکالمه است. در آغاز، زبا‌ن‌آموز بیشتر شنونده است. مدرس می‌تواند با استفاده از ابزارهای کمک‌آموزشی دیداری مثل تصاویر اشیاء به زبان‌آموز کمک کند تا تصاویر را به واژگانی که می‌شنود، ربط دهد. سپس به زبان‌آموز آموزش داده می‌شود که خودش واژگان و جملات را اَدا کند. در این روش، واژگان و قواعد ابتدایی دستور زبان انگلیسی از طریق شنیدن و صحبت کردن آموزش داده می‌شوند و نیازی به آموزش‌های پیشرفته یا نوشتن نیست. مدرس نباید واژگانی را که استفاده می‌کند بنویسد، بلکه باید بخش عمده‌ی آموزش را بر مبنای مکالمه پیش ببرد. در این روش، تلفظ صحیح از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، به همین دلیل زبان‌آموز اجازه دارد تلفظ واژگانی را که یاد می‌گیرد به زبان مادری خود یادداشت کند.

در روش تک‌زبانه، تدریس واژگان در اولویت قرار دارد، زیرا واژگان به ویژه اگر به کمک ابزارهای کمک‌آموزشی دیداری تدریس شوند، به سهولت توسط زبان‌آموز فراگرفته خواهند شد. وقتی دایره‌ی واژگان زبان‌آموز به قدر کافی گسترده شد، مدرس می‌تواند آموزش واژگان و عناصر انتزاعی زبان انگلیسی را آغاز کند، اما نیازی نیست ساختارهای دستوری را توضیح دهد یا روی قواعد دستوری تکیه کند. در این روش، پیچیدگی‌های زبان انگلیسی به صورت ذاتی آموخته می‌شوند و زبان‌آموز الگوهای زبانی را فقط از طریق تمرین و استفاده از الگوهایی که مدرس ارائه می‌دهد، فرامی‌گیرد.

در پایان کلاس‌، مدرس ممکن است زمانی را به رفع اِشکال اختصاص دهد تا زبان‌آموزان بتوانند اشکالات‌شان را پیرامون درس آن جلسه مطرح کنند و از سردرگمی دربیایند. در روش تک‌زبانه همین که مغلوب دشواری‌های یادگیری زبان انگلیسی نشوید، کافی است تا این زبان را به طور طبیعی بیاموزید.

روش تک‌زبانه بیشتر مناسب موقعیت‌هایی است که مدرس به زبان مادری زبان‌آموز مسلط نیست که البته در این صورت، برگزاری جلسات رفع اشکال غیرممکن خواهد شد. این روش همچنین مناسب موقعیت‌هایی است که زبان مادری زبان‌آموزان شرکت‌کننده در کلاس با یکدیگر متفاوت است. به این ترتیب می‌توان موانع و محدودیت‌هایی را که معمولا به دلیل زبان مادری غیرمشترک ایجاد می‌شوند، نادیده گرفت و پرقدرت‌تر روی زبان انگلیسی تمرکز کرد.

در روش ترجمه‌ای، زبان انگلیسی مانند سایر دروس تدریس می‌شود. عناصر مختلف زبان مانند واژگان، دستور، نحو، مکالمه، خواندن و نوشتن در هر جلسه مورد توجه قرار می‌گیرند. در این روش، استفاده از برگه‌های یادداشت بسیار کاربرد دارد. زبان‌آموز می‌تواند واژگان و مفاهیم دستوری زبان انگلیسی را روی یک سمت برگه‌ها یادداشت کند و در سمت دیگر، ترجمه‌ی این نکات را به زبان مادری خود بنویسد.

در این روش نیز مانند روش دستوری باید از زبان‌آموزان امتحان گرفته شود. پرسش‌ها در مراحل ابتدایی باید به زبان مادری زبان‌آموز مطرح شوند و در مراحل بعدی، آزمون‌ها باید کاملا به زبان انگلیسی باشند. بخش عمده‌ی آموزش در این روش از طریق توضیحات شفاهی مدرس ارائه می‌شود و زبان‌آموزان نیز اجازه دارند سؤالات‌شان را بپرسند.

مثلا به شخصی که زبان انگلیسی را با لهجه‌ی بریتانیایی می‌پسندد، توصیه می‌شود به بریتانیا سفر کند یا اگر بیشتر مشتاق لهجه‌ی آمریکایی است، قطعا سفر به آمریکا کارسازتر خواهد بود. اما اگر به دنبال یادگیری آکادمیک و منضبط هستید، می‌توانید از طریق ثبت‌نام در دوره‌های آموزش زبان در کشورهای خارجی اقدام کنید. البته‌، برای یادگیری زبان انگلیسی به این روش به هیچ‌وجه لازم نیست حتما در دوره‌های آموزشی ثبت‌نام کنید.

اقامت در یک کشور انگلیسی‌زبان باعث می‌شود که بنا به ضرورت، زبان کشور مقصد را سریع‌تر یاد بگیرید. در این حالت، نه تنها اطرافیان‌تان به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند، بلکه حتی وقتی تلویزیون یا رادیو را روشن می‌کنید نیز با زبان انگلیسی مواجه خواهید شد، و این زبان تمام جنبه‌های زندگی‌تان را فرا می‌گیرد. با این روش راحت‌تر می‌توانید موانعی را که به دلیل مواجهه با زبان مادری‌تان ایجاد می‌شوند، کنار بزنید و علاوه بر صحبت کردن به زبان انگلیسی، فکر کردن با این زبان را نیز یاد بگیرید.

همان‌طور که پیشتر گفته شد، روش غوطه‌وری فقط مناسب زبان آموزانی است که از امکانات کافی برای سفر به کشورهای خارجی برخوردار باشند و بتوانند مدت قابل توجهی را در کشور مقصد اقامت کنند تا به خوبی به زبان آن کشور مسلط شوند.