شما قربانی شرایط نیستید. هیچ‌کس نمی‌تواند شما را به کاری وادار کند که خلاف ارزش‌ها و آرزوهایتان است.

به اطراف خود نگاه کنید؛ سر همه به‌شدت شلوغ است. از این جلسه به آن جلسه می‌روند و مدام در حال بررسی نامه‌های مختلف و ایمیل‌هایشان هستند. هیچ‌کس وقت سر خاراندن ندارد اما تنها درصد کمی از این دوستان پرکار به موفقیت و بهره‌وری واقعی می‌رسند.

برای موفقیت باید با افرادی معاشرت کنید که الهام‌بخش شما هستند و شما را برای بهتر شدن تشویق می‌کنند؛ کسانی که شما را وادار به پیروزی می‌کنند و معمولا در کنارشان موفق هم خواهید شد. اما در مورد افراد منفی که خواهان زمین خوردن شما هستند، هرگز نباید به آنها اجازه بدهید که در زندگی‌تان حضور داشته باشند. دور کسانی را که باعث می‌شوند احساس بی‌ارزش بودن، نگرانی یا بی‌انگیزگی و بطالت کنید خط پررنگ قرمزی بکشید. این افراد می‌خواهند شما را شبیه خودشان کنند. زندگی کوتاه‌تر از آن است که خود را اسیر چنین افرادی بکنید. اصلا و ابدا تحمل‌شان نکنید و خیلی ساده آنها را از زندگی خود حذف کنید.

وقتی مسئولیت کار و زندگی خود را برعهده می‌گیرید، همیشه راهنما و مرشدی در مسیرتان وجود ندارد و این تنهایی گاهی باعث بروز شک و تردید می‌شود. هرچه بیشتر به افکار منفی و تردیدها بها بدهید، قوی‌تر می‌شوند. بیشتر افکار منفی صرفا در حد فکر هستند و واقعیت بیرونی ندارند. نداهای منفی درونی همیشه شما را به توقف و تسلیم تشویق می‌کنند.

اگر و اما هیزم به آتش دلشوره‌ها و نگرانی‌هایتان می‌ریزد و این نگرانی‌ها شما را از رسیدن به اهداف‌تان باز می‌دارند. مسائل پیش‌ روی شما می‌توانند به میلیون‌ها مسیر مختلف منتهی شوند و اما و اگر و شک و تردید درباره‌ی احتمالات، کارآمدی و بهره‌وری را از شما می‌گیرد. اگر مدام از خود بپرسید که اگر چنین بشود و چنان بشود، روزگار شما را به جایی می‌برد که لازم نیست و نمی‌خواهید. البته به هیچ‌وجه نباید تفکر استراتژیک را با دلشوره و نگرانی از برنامه‌های محتمل آینده یکی دانست. برنامه‌ریزی راهبردی شما را به سوی هدف سوق می‌دهد و به شما کمک می‌کند مسائل و مشکلات پیش رو را پیش‌بینی کنید.

از اهمیت خواب کافی هرچه گفته شود باز هم کم است. وقتی خواب هستید، مغز پروتئین‌های سمی را از نورون‌ها می‌گیرد. این پروتئین‌های سمی نتیجه‌ی فعالیت‌ها نورون‌ها در زمان بیداری است.

شاید در مسیر آرزوهای بزرگ، پیروزی‌های کوچک چندان مهم به‌نظر نرسند اما در واقع با ایجاد گیرنده‌های آندروژنی در نواحی مغزیِ مختص به انگیزه و پاداش نقش مهمی در موفقیت و تلاش ایفا می‌کنند. افزایش گیرنده‌های آندروژنی موجب افزایش تستوسترون می‌شود. تستوسترون عامل مهمی در افزایش اعتماد به نفس و تمایل و اشتیاق برای رویارویی با چالش‌های پیش روست. مجموعه‌ای از موفقیت‌های کوچک تا مدت‌ها اعتماد به نفس کافی را برای حرکت به سوی پیروزی‌ها و موفقیت‌ها تأمین می‌کند.

طبق تحقیقات اخیری که در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی صورت گرفت، هرچه توانایی شما در نه گفتن کمتر باشد با احتمال بیشتری درگیر اضطراب، تشویش و افسردگی می‌شوید و همه اینها یعنی در پذیرفتن مسئولیت‌های خود به مشکل برخواهید خورد.

بی‌نقص بودن و کمال را فراموش کنید؛ چنین چیزی در این کره‌ی خاکی معنا ندارد. بشر جایزالخطاست. این طبیعت اوست و این‌طور خلق شده است. وقتی به دنبال هر چیز در ایده‌آل‌ترین شکل ممکن باشید، احساسات منفی بر شما سایه می‌اندازد و موجب می‌شود که میل به تسلیم یا کاستن از تلاش در شما پا بگیرد. در این حالت شما به‌جای تمرکز برای پیشرفت و کسب موفقیت‌های تازه مدام بر شکست‌ها و نقص‌های خود دقیق می‌شوید و فرصت‌های روبه‌رو را از دست می‌دهید.

نقطه‌ای که توجه شما متمرکز بر آن است، حالت احساسی شما را مشخص می‌کند. اگر تمرکز شما بیشتر بر مشکلات باشد احساسات منفی تمام وجودتان را دربرمی‌گیرد؛ پس حال و هوای شما نیز منفی خواهد شد و توانی برای رسیدن به اهداف‌تان در شما باقی نخواهد ماند اما توجه و تمرکز بر یافتن راه‌حل‌ها، احساس پویایی و بهره‌وری شما را زنده می‌کند و باعث بهبود عملکردهایتان می‌‌شود.

وقتی دچار لغزش و اشتباه می‌شوید، برای ادامه‌ی مسیر و حرکت به جلو باید بتوانید خودتان را ببخشید. البته نه اینکه فراموش کنید که اشتباهات چه احساسی در شما ایجاد می‌کنند بلکه باید بتوانید خود را از گرداب اثرات منفی آن بیرون بکشید. سعی کنید به‌جای لنگر انداختن در گذشته‌ها از اشتباهات‌تان عبرت بگیرید و برای بهتر شدن تلاش کنید.

این نکات را جدی بگیرید و مطمئن باشید تمام کسانی که سرد و گرم روزگار را چشیده‌اند و به موفقیتی دست یافته‌اند نیز این نکات را به خوبی حس و تجربه کرده‌اند. موفقیت در گروی تلاش است. هیچ پیروزی و شادی و نشاطی در یک چشم به‌هم زدن به‌دست نمی‌آید. «نابرده رنج، گنج میسر نمی شود».