تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که فرق افراد ثروتمند با افراد فقیر در چیست؟ اگر این سؤال را از هر فردی با توانایی مالی بالا بپرسید، قطعا به شما خواهد گفت که فرقِ بین این دو دسته در ذهنیت‌شان است. تعجب‌آور است، نه؟ خیلی کم پیش می‌آید که فرد میلیونری به شما بگوید به‌خاطر معامله‌ای عالی ثروتمند شده است یا همین‌طور که برای خودش در حال گشت‌وگذار بوده، ناگهان به یک سرمایه‌گذار بزرگ برخورد کرده است. به‌هرحال، آنچه اکثر افراد ثروتمند به‌عنوان نقطه‌ی قوت‌شان در راه به‌دست‌آوردن مال‌واموال به آن اشاره می‌کنند، یک چیز است: ذهنیت میلیاردری.

مطلب مرتبط: بزرگترین تفاوت مهم بین ثروتمندان و فقرا چیست؟

آیا می‌دانستید وقتی به کسی تلفن می‌زنید، فرد پشت تلفن ۶ ثانیه‌ی اول سخنان شما را اصلا نمی‌شنود؟ یا وقتی وارد راهروِ فروشگاهی می‌شوید، اصلا حواس‌تان به یک متر اول قفسه‌ها نیست؟ حواس ما این‌طور کار می‌کنند. ما برای اینکه خود را با شرایط تنظیم کنیم و متوجه بعضی چیزها شویم، به زمان نیاز داریم.

مطلب مرتبط: راز موفقیت ثروتمندان جهان چیست؟

بسیاری مواقع ما به نفس خود اجازه می‌دهیم کنترل رفتارمان را در اختیار بگیرد، مثل وقت‌هایی که کسی به ما آسیب می‌رساند یا در برابر خواسته‌ی ما «نه» می‌گوید و دست رد به سینه‌مان می‌زند. بعد از این مواقع، سعی می‌کنیم اعتمادبه‌نفس‌مان را تقویت کنیم و حس غرور پیدا کنیم. مشکلی که این کار دارد، این است که آنچه نفس ما در چنین مواقعی می‌خواهد، به‌ندرت در بلندمدت به کارمان می‌آید.

فرض کنید کسی را پیدا کرده‌اید که می‌خواهید او را الگو قرار دهید. با هیجان و اعتماد به‌ نفس نزد او می‌روید و از او می‌خواهید به شما رازورمز موفقیت را آموزش دهد. او هم جواب منفی به شما می‌دهد، آن‌هم بدون هیچ توضیحی. فقط یک «نه»ی خشک‌وخالی می‌شنوید.

واکنش‌تان چه خواهد بود؟

«که این‌طور، بله؟! بسیار خب. ولی بدجور پشیمان می‌شوی. خیلی‌ها بهتر از تو هستند بدبخت. انگار نوبرش را آورده!»

بله، شما دارید با این ادبیات و لحن از نفس و عزت نفس خود محافظت می‌کنید. اما آیا این کار به شما کمکی هم می‌کند؟ این فرد که خیلی در زمینه‌ی خود صاحب معلومات است، به هر دلیلی حاضر به تعلیم به شما نبوده است. حال چاره چیست؟ شما باید در واکنش به جواب منفی او، واقعیتی بسازید که درون آن هنوز هم قادر به آموختن از او باشید. بگذارید غرورتان اندکی آسیب ببیند؛ دنیا که به آخر نمی‌رسد. چیزهای مهم‌تر از غرورتان منتظر شما هستند، مثل خود شما و آینده‌ی موفق و درخشان‌تان.

آیا تابه‌حال به نحوه‌ی حرف‌زدن خودتان با خودتان توجه کرده‌اید؟ با خودتان صادق باشید: اگر بهترین دوست‌تان همان‌طور با شما حرف بزند که شما با خودتان حرف می‌زنید، دوستی‌تان تمام خواهد شد! ما اغلب با خودمان بی‌ادبانه حرف می‌زنیم. این کار انگیزه‌‌مان را سلب می‌کند و ما را وادار به عقب‌نشینی می‌کند. رفتار ما با بقیه این‌طور نیست. پس چرا با خودمان این‌گونه برخورد می‌کنیم؟

حتما می‌پرسید چطور این رفتار را کنار بگذارم؟ من هم به شما می‌گویم که دفعه‌ی بعد که تیرتان به هدف نخورد، فرض کنید این احساس شکست به بهترین دوست‌تان یا همسر یا نامزدتان دست داده است. در این صورت به او چه می‌گفتید؟ دقیقا همان چیز را به خودتان بگویید.

همه‌ی ما اهداف بزرگی داریم و وقتی به آنها رسیدیم، فکر می‌کنیم به موفقیت بزرگی دست یافته‌ایم. در چنین موقعیت‌هایی احساس غرور، خوشبختی و رضایت می‌کنیم. اما موفقیت‌های کوچکِ دیگری که در این راه وجود دارند، چه؟ مثلا وقتی بدون اینکه در صف منتظر بمانید، سوار تاکسی شدید یا وقتی بلیت درجه‌یک هواپیما را مجانی به‌دست آوردید یا در قرعه‌کشی بانک برنده شدید.

قبلا گفتم که ذهن شما دوست دارد کارها را به‌روش خودش انجام دهد. اما اگر یک دسته از چیزهای تکراری را همیشه انجام بدهید، در همان چیزها درجا خواهید زد. اگر می‌خواهید داشته‌هایتان را عوض کنید، طبعا باید از اساس، دنبال چیزهای دیگری بروید؛ به‌قول‌معروف: «آش با جاش!»

برای ایجاد تغییرات، باید از منطقه‌ی امن خود بیرون بیایید. اگر از داشته‌های کنونی زندگی‌تان کاملا راضی نیستید، خب دست‌به‌کار شوید و تغییری ایجاد کنید. بروید بیرون و خودتان را در موقعیت‌هایی قرار دهید که در آنها راحت نیستید. این تنها راه رشد و یادگیری است.

دفعه‌ی بعد که دل‌تان شروع کرد به چنگ‌زدن، با خودتان فکر کنید: «دارم یاد می‌گیرم. دارم به فرد بهتری تبدیل می‌شوم. دارم ثروتمندتر و موفق‌تر می‌شوم.» به‌جای اینکه از راحت‌نبودن و معذب‌بودن بترسید و با آن مبارزه کنید، در آغوشش بگیرید.

بعضی اوقات خود را موفق «فرض» می‌کنیم: وقتی می‌خواهیم کاری بکنیم، برایش برنامه‌ریزی می‌کنیم و در این کار هم افراط می‌کنیم، مثلا کاغذ بزرگی برمی‌داریم و آن را با برنامه‌های آینده‌ی خود سیاه می‌کنیم. اگر شما هم به این مشکل مبتلایید، راه‌حلی برای‌تان دارم. آماده‌اید؟ اول شلیک، بعد نشانه‌گیری.